Als gelovige een niet vertrouwd kerkgebouw bezoeken is altijd iets spannends. Er is het esthetische en historische verhaal van zo'n gebouw. Je ontdekt hoe men vroeger bouwde, decoreerde en inrichtte. Maar altijd vind je ook sporen van het dagelijkse actuele leven van de gemeenschap die in dat gebouw samenkomt. Affiches, folders, een herinrichting... tonen iets van het leven van de plaatselijke kerk.
In Saint Eustache in Parijs stond tijdens de voorbije kerstdagen hun inzet voor de daklozen en armen centraal omdat ze nu al veertig jaar warme maaltijden bezorgen in de wintermaanden. (zie ook vorig bericht)
In St. Eustache boeide het mij ook hoe barokke schilderijen en sculpturen samen gaan met heel wat moderne kunstwerken. Twee recente kunstwerken met een eigen verhaal zijn de moeite waard om te overwegen.
 |
| (eigen foto) |
Er is hier eerst een -op het eerste zicht- eerder onopvallende sculptuur, maar de grauwe kleur en de tekstbordjes daarbij nodigen uit om nader te kijken. Het betreft een werk van de Franse artiest (glazenier, beeldend kunstenaar) Pascal Convert (1957) met als titel Cristallisation #3. We zien een corpus van Christus aan het kruis, waarvan de armen ontbreken.
Via een bijzonder proces heeft de kunstenaar een gevonden houten beeld omgevormd tot een glazen beeld. Het houten beeld werd helemaal gekuist en alle gaten en holtes werden opgevuld. Dan werd het in een gietvorm geplaatst, die langzaam wordt gekookt tot 880°. Het hout verbrandt en er ontstaat een leegte die wordt opgevuld met vloeibaar glas. De houten Christus is vernietigd maar krijgt een nieuw glazen leven... Het vergankelijke aardse wordt omgevormd tot een kristallen nieuwe sculptuur.
Het kristal doet mij onmiddellijk denken aan enkele passages in het boek van de Openbaring, zoals het visioen in hoofdstuk 4 waar Johannes een troon ziet "en voor het aanschijn van de troon iets als een zee van glas, gelijkend op kristal" en in de slothoofdstukken waar de ziener het hemelse Jeruzalem ziet stralen :"Haar lichtglans is gelijk allerkostbaarst gesteente, zoals kristalheldere jaspis" en iets verder "de stad is puur goud, aan zuiver kristal gelijk" (Apoc. 4 en 21).
Bij de inhuldiging van dit werk sprak de pastoor van de parochie een heel doorwrochte tekst uit over de betekenis van dit werk. Via deze link kan je (in het Frans) zijn hele toespraak nalezen. https://www.saint-eustache.org/inauguration-de-loeuvre-de-pascal-convert-christallisation-3-la-douceur-du-sacre-par-le-pere-yves-trocheris-cure-de-saint-eustache/
Het kunstwerk is voor de pastoor een theologische daad, waarin de kunstenaar de 'desacralisatie' van onze wereld toont, onze wereld waarin God dood is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten