De kathedraal van Évry -4-

Onder de nieuwste kathedraal van Frankrijk in Évry bevindt zich het museum Paul Delouvrier.
In dat goed gevulde museum dat vier verdiepingen beslaat zijn er naast schilderijen ook kunstvoorwerpen en sculpturen te bewonderen.
De grote verscheidenheid zorgt ervoor dat je in elke nieuwe zaal wel altijd iets moois of belangwekkends ziet.

(Kersttafereel uit Azië)

(sculptuur van Cecile Cornier)

De kathedraal van Évry -3

In het museum Paul Delouvrier onder de kathedraal van Évry vinden we vele mooie werken die ons confronteren met onszelf en de ideeën waarin we soms zijn vastgeroest.

Meerdere werken van kunstenaars uit de Seychellen-archipel tonen veel licht en kleur en ook soms humor. Dat is best mooi omdat hedendaagse kunst toch zo vaak weinig biedt om te lachen en om lachend onszelf te relativeren.
De kunstenaar Raymond (Du Buisson) vind ik het meest uitgesproken hierbij. Zie zelf maar.

(eigen foto's 16 september : bovenaan het sacrament van het huwelijk en
onderaan het sacrament van het doopsel)

De kathedraal van Évry -2

Bij mijn bezoek aan de 'jongste' kathedraal van Frankrijk in Évry nabij Parijs ontdekte ik dat onder de kathedraal een museum voor beeldende kunsten huist.  Het museum kreeg de naam van een van de ontwerpers van de vele "nieuwe steden" van Frankrijk in de 20ste eeuw, nl. Paul Delouvrier (1914-1995). Naast een afdeling met kunst uit Afrika en de Sechellen zijn er drie afdelingen rond religieuze kunst: Ethiopische kunst, westerse sacrale kunst en hedendaagse kunst.

In het museum las ik deze toelichtingstekst over hun collectie hedendaagsekunst(mijn vertaling). In de beknoptheid ervan zit wel een hele visie verborgen over de relatie tussen kunst en geloof.
Hier de tekst.
De hedendaagse kunst is thuis in de kathedraal van Évry. De bouw ervan heeft een aantal schilders en beeldende kunstenaars geïnspireerd om een werk te schenken. Ze zijn hier tentoongesteld met andere recent aangekochte werken, als even zovele getuigenissen van de manieren waarop kunst ontstaat de dag van vandaag. Deze getuigen zijn heel verschillende wegen en kunnen ons in de war brengen.
Christus vraagt na zijn verrijzenis aan zijn vrienden Hem te ontmoeten in Galilea, in het "buitenland", op vreemde bodem. Niet de moderne kunst is in de war, maar de hedendaagse mens vindt moeilijk zijn weg. Wat deze kunstenaars uitdrukken is de vreemdheid en verwarring van de wereld. Zij dagen de mens altijd weer uit om de vaste, gekende wegen te verlaten om zo te durven zichzelf te ervaren en opnieuw te ontdekken.
En dan, als hij het wil, kan de mens zin, betekenis ontvangen.

Vooral de laatste zin vind ik belangrijk. Vanuit de confrontatie met 'andere' wegen en inzichten kan de hedendaagse mens zich openstellen voor nieuwe zin. Zingeving kan evenwel niet worden opgedrongen en hoeft niet te expliciet te zijn. Boodschapperige kunst verhindert juist dikwijls een echte innerlijke ontmoeting met jezelf. Vele werken in Évry bevestigen deze visie.

In de collectie van Évry vinden we werken van gerenommeerde kunstenaars zoals Vassarely en Fromanger naast voor mij minder bekende namen. De collectie biedt een boeiende ontdekkingstocht  en toont inderdaad heel veel verschillende invalshoeken en benaderingen zowel inhoudelijk als naar vormgeving.

(een werk van Gerard Fromager)

(foto van internet- Vasarely : Le Christ)

De kathedraal van Évry -1-

Op zaterdag 16 september laatst bezocht ik de zuidwestelijke voorstad van Parijs, Évry, om er de kathedraal te bezoeken.
Évry is een van die "nieuwe steden" zoals Frankrijk er wel meerdere kent: steden ontwikkeld om de bevolkingsgroei op te vangen na de tweede Wereldoorlog. Het dorpje Évry met een paar duizend inwoners werd vooral in het laatste kwart van de vorige eeuw volgebouwd met appartementsblokken, een winkelcentrum, een station. Nu telt de stad om en bij de 50.000 inwoners. De Kerk volgde in deze uitbreiding van de Parijse agglomeratie. In 1966 werd het bisdom Corbeil opgericht en in 1988 werd de naam veranderd in Évry-Corbeil-Essonnes. Dan werd ook besloten om een nieuwe kathedraal te bouwen.
De Zwitserse architect Mario Botta ontwierp deze enige Franse kathedraal van de 20ste eeuw. De eerste steen werd gelegd in  1991 en de kathedraal ging open op 11 april 1995.
De cirkelvormige kerk is 34,5 m hoog, meet 38 meter diameter en het dakterras is bekroond met 24 lindebomen. De nieuwe kathedraal werd toegewijd aan de plaatselijke heilige Corbinianus maar kreeg als tweede naam kathedraal van de Verrijzenis. Naast het volume valt eerst en vooral het metselwerk op met de rode bakstenen. En tijdens het bezoek speelde de zon op ingenieuze wijze met de ruimte.
Hier enkele indrukken van buiten en binnen...

(binnenzicht -in de achterwand zijn kantoren en vergaderruimtes verwerkt naast
een kleine expositieruimte over de bouw van de kathedraal
en met 'kerkschatten' uit de eerste kathedraal van Corbeil)

(overzicht binnen van achteraan de kerk)

(spel van licht en bakstenen - orgel is ook ingebouwd in stijl van de kathedraal)

(buitenzicht met klokkentoren en de lindebomen op het dakterras)

Evangelist Borges -03-