Tijd om naar binnen te gaan-1-

 Herfst is de tijd van de laatste oogsten, 

de tijd ook van het korten van de dagen,

de tijd van het frisser worden en donkerder.

Mensen leven meer binnenkamers

en gelovigen kunnen dan ook gevoeliger worden

voor de binnenkamer van het eigen hart.

De 'grote' Trees, Teresa van Avila, zal straks

540 jaar gestorven zijn. 

Deze heftige vrouw met een flamboyante persoonlijkheid

was tegelijk een vrouw die zich graag en veelvuldig terugtrok

om te bidden.

(P.P.Rubens :
de h.Teresa spreekt ten beste
voor de zielen in het vagevuur-
MET museum New York)

Ze werd in 1970 als eerste vrouw ooit door paus Paulus VI

als kerkleraar genoemd, een lerares voor alle gelovigen. Hierbij een kleine les van de grote Teresa.

"Wij staan altijd voor Gods oog,

maar zij die het inwendig gebed beoefenen,

schijnen mij toch op een bijzondere wijze

voor Hem te staan; zij zien

dat Hij zijn blik op hen gevestigd houdt.

(uit: Mijn leven. Autobiografie van 

Teresa van Avila)

Een bad in de Lovie -2-

 Ik wil nog even terugkomen op de waterinstallatie van de Nederlandse kunstenares Anne ten Ham in kasteel De Lovie tijdens de voorbije editie van de Kunstenzomer Watou(zie ook vorig bericht van 2 september).

Bij het binnenkomen van de ruimte wordt de bezoeker door een suppoost vriendelijk gewaarschuwd op te letten dat hij/zij niet in het water stapt. En wat ziet de nieuwkomer? Kijk maar mee...

(eigen foto)

Weerspiegeld in het wateroppervlak lees je het woord "overvloed". Dit woord in combinatie met het water roept bij mij onmiddellijk heel wat bijbelpassages op. De Bijbel heeft het ten overvloede over overvloed. Het begint al in het boek Genesis met o.a. de zegening van Abram nadat God met hem een verbond heeft gesloten : "Ik zal je zeer, zéér overvloedig maken!" (Gen.17,2). In de evangelies spreekt ook Jezus vaak over overvloed als de mens verbonden blijft met zijn God. In Johannes 4 ontmoet Jezus een Samaritaanse vrouw bij een waterput. In het vreemde gesprek met haar zegt Jezus dat wie het water aanneemt dat Hij zal geven, in hem een bron van water zal worden dat opwelt tot eeuwig leven. Het loont de moeite om dat gehele hoofdstuk te herlezen bij dit kunstwerk van Anne ten Ham.

Waarin een eenvoudig kunstwerk sterk en sprekend kan zijn en de toeschouwer water geeft  voor de geest.

Een bad in De Lovie -1-

 In het evangelie volgens Johannes wordt in het vijfde hoofdstuk verteld hoe Jezus naar het bad van Betzata gaat nabij de Schaapspoort waar hij op sabbat een lamme man geneest. Er zou in dat bad van tijd tot tijd geneeskrachtig water opborrelen. Daarom verzamelden zich rond het bad vele zieken om er, bij het bewegen van het water, als eerste te zijn en geheeld te worden door het bijzondere water. 

Zo staat het in Johannes 5, 4 : "want een engel van de Heer daalde van tijd tot tijd af in het bad en bracht het water in beroering; wie dan na de beroering van het water als eerste erin wist af te dalen werd gezond, - door wat voor kwaal hij ook werd vastgehouden" (Naardense Bijbel). 

(eigen foto )

Aan deze passage moest ik denken bij het bezoek aan het kunstenfestival Watou deze zomer in het kasteel "De Lovie". In de statige ontvangsthal van het oude kasteel werd door de Nederlandse kunstenares Anne ten Ham een waterbassin geplaatst die de gehele ruimte reflecteert. Het wateroppervlak lijkt egaal maar je merkt dan op dat een kleine impuls het water zachtjes in beweging brengt en een golfje laat glijden over de bassin. Eenmaal je het doorhebt, sta je als bezoeker te wachten tot het water weer beweegt. Tegelijk kijk je gespannen toe én voel je een zekere ontspanning bij het geheel. 

Een werk om bij te reflecteren...