Twee stemmen bij Kerstmis

Het geheel van kerstverhalen die bij de evangelisten Mattheüs en Lucas te lezen zijn bevatten zo veel elementen die uitnodigen tot bezinning en bevraging van ons eigen leven anno 2019/2020. 
Doorheen de geschiedenis getuigen er duizenden kunstwerken van zo'n bevraging en herijking van dit verhaal naar de eigen tijd. 
Naar aanleiding van Kerstmis hier twee stemmen, een beeldend wereldbekend schilderij en een heel apart weinig bekend gedicht.
Geloven gaat over vasthouden én loslaten, over soepelheid én standvastigheid, over macht én onmacht in ons eigen leven én in de grote wereld. 

(Hugo van der Goes - Portinari triptiek - detail)

TWEE STEMMEN IN EEN WEILAND

   Een melkdistel

Anoniem als cherubijnen
boven de kribbe van God
zweven witte zaden
uit mijn gebarsten dop.
Wat voor macht bezat ik
eer ik leerde zwichten?
Verstrooi mij, grote wind:
ik zal het veld bezitten.

   Een steen

Zo terloops als koemest
onder de kribbe van God
lig ik waar het lot mij bracht
in gras tot aan mijn kop.
Waarom zou ik bewegen? Beweging
past bij een licht verlangen.
De Hemeldrempel zou verzakken
liet men zijn oren er naar hangen.
(Richard Wilbur - in de bloemlezing: Van God los, uitg. Lannoo, Tielt, 2011, blz. 196)