Tot eind september was de naam van Lou Albert-Lasard (of ook : Louise Lasard) mij totaal onbekend. Ze is geboren in 1885 te Metz (Lotharingen) in een Joods Duits burgerlijk milieu en na een kunstopleiding in München, frequenteerde ze artistieke centra in Frankrijk, Duitsland en Zwitserland en had o.a. een korte passionele relatie met de dichter Rainer Maria Rilke. Na haar dood in 1969 schonk haar dochter ruim 2000 werken aan het museum voor moderne en hedendaagse kunst (MAMC) in Straatsburg, waar ik kon kennismaken met haar werk.
In een kleine thematentoonstelling over sacrale kunst werden rond werken van Gustave Doré (geboren in Straatsburg) ook enkele andere religieuze werken getoond, waaronder dus Louise Lasard.
Ik was getroffen door de rauwe expressionistische toon van deze piëta, met een Christus die nauwelijks nog mens is maar eerder een worm, een verslagen Maria en een (rosse!) heftig reagerende Maria Magdalena. De derde Maria houdt haar handen zoals vele treurende vrouwen op laatmiddeleeuwse schilderijen. Lasard maakte dit schilderij in 1921, net na die vreselijke Groote Oorlog waar jonge mannen werden herleid tot kanonnenvoer en waar veel vrouwen achterbleven in rouw, pijn en verlatenheid. Met de hedendaagse oorlogen als dagelijkse portie nieuws wordt deze piëta opnieuw heel actueel, schrijnend en schreiend.
Enkele uren nadat Jezus aan het kruis genageld werd en luidop begonnen was met het bidden van psalm 22 (het eerste vers : mijn God, mijn God, waarom hebt u mij verlaten?) zien we hier verbeeld het vers 7 van deze psalm: Ik ben een worm en geen mens, door iedereen versmaad.
 |
| (eigen foto) |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten