In de bloemlezing van Koen Stassijns en Ivo Van Strijtem (Lannoo, 2011) "Van God los. Gedichten over geloof en ongeloof" was ik getroffen door een vers van Anne Sexton (1928-1974) waarin ze een proces beschrijft dat mij doet denken aan een van de apoftegmata ofte oude spreuken van de eerste monniken, korte verhaaltjes en gezegdes die werden overgeleverd en waarin de 'praktische' theologie van het monnikendom verwoord werd in al zijn verscheidenheid.
Daar was een verhaal wat mij altijd heel erg aansprak over een monnik die de verveling in zijn kluis beu was en dacht: om God te vinden moet ik op zoek naar andere broeders die mij zullen kunnen tonen waar God is. Zo zwerft hij rond maar op het einde van het verhaal komt hij terug in zijn eigen kluis en komt hij daar tot het besef dat zijn weg naar God die kluis is. Dit is wat ik vanuit mijn geheugen overgehouden heb van het verhaal. Maar dit is ook de kern van het vers van Sexton : god moet je niet te ver weg zoeken.
GODEN
Mevrouw Sexton ging op zoek naar goden.
Eerst zocht ze in de lucht -
of ze geen grote witte engel met een blauw kruis zag.
Geen één.
Vervolgens keek ze in alle geleerde boeken
en de tekst spuwde op haar.
Geen één.
Ze ging op bedevaart naar de grote dichter
en hij boerde in haar gezicht.
Geen één.
Ze bad in alle kerken ter wereld
en leerde heel wat over cultuur.
Geen één.
Ze ging naar de Atlantische en de Stille Oceaan, want God was beslist...
Geen één.
Ze ging naar Boeddha, Brahms en de piramiden
en vond immense ansichtkaarten.
Geen één.
Ze reisde naar haar eigen huis terug
en de goden van de wereld zaten in het toilet opgesloten.
Eindelijk!
riep ze uit,
en deed de deur op slot.
(Van God los, blz. 159-160)
De titel van het gedicht heeft het over 'goden' en dat kan enkel voor verwarring zorgen, want wat betekent dat woord 'god' of 'goden'. Wat kunnen we weten over God? Velen zeggen niets en betittelen zich als 'agnost' maar zonder het te beseffen leunen ze dicht aan bij vele gelovige zoekende christenen die ook zeggen dat ze niets met zekerheid kunnen zeggen over 'God'. Daarover las ik onlangs een klein maar verhelderend stukje op een blog van ene pater Hugo, die woont in de kluizenarij van Onze Lieve Vrouwe van de besloten tuin, in Warfhuizen (provincie Groningen, Nederland). Als je via deze link dat wil nalezen, moet je wel even doorscrollen naar beneden (minstens 7 items ver) tot je aan de afbeelding komt van boven in deze post maar met een groot rood kruis erover heen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten