20 december 2020

Opdat de aarde zich zal openen (4e zondag advent)

 Vier zondagen voor Kerstmis begint de advent, een periode om onze gedachten en ons hart te (laten) bewerken zodat Kerst een feest zou zijn van innerlijke hergeboorte. Iedere mens, christen of niet, kan van tijd tot tijd de uitdaging aangaan om zichzelf te herbronnen, om zichzelf te bevragen, zijn levenswijze te plaatsen naast zijn dromen.
De hemelse dauw en regen moeten onze aarde vochtig en vruchtbaar maken. Dat wordt gezongen in een van de bekendste hymnes uit de katholieke kerk, nl. het Rorate Caeli.
De laatste zondag voor Kerstmis wordt ook wel de zondag Rorate genoemd, onder anderen omdat de eerste zang, de introïtus (of intredezang) begint met de woorden: "Rorate caeli desuper et nubes pluant iustum: aperiatur terra, et germinet Salvatorem" of vertaald in het Nederlands: "Dauwt, hemelen van boven, gij wolken, beregene de rechtvaardige: opdat de aarde zich zal openen en de Heiland er uit zal ontspruiten".
Deze tekst werd op een meesterlijke manier op muziek gezet door de componist Heinrich Schütz. 



En de hedendaagse schilder Anselm Kiefer maakte een groot werk met als titel: aperiatur terra et germinet Salvatorem.

(©Anselm Kiefer Aperiatur terra et germinet Salvatorem 2005-2006)

Met muziek en met beeld kunnen we ons hart nu voluit openstellen voor het bijzondere gebeuren van Kerstmis anno 2020.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten