De Vlaamse dichter Hubert van Herreweghen (1920-2016) schreef in 1948 een
vers voor zijn collega schrijver Jan Walravens. Deze vroeg in dat jaar aan van Herreweghen om toe te treden tot de redactie van een nieuw op te richten tijdschrift dat "Janus" zou heten. Janus, de Romeinse god met de twee gezichten, gaf inspiratie aan de dichter.
 |
| (beeld van de god Janus ©Archeon) |
vers voor zijn collega schrijver Jan Walravens. Deze vroeg in dat jaar aan van Herreweghen om toe te treden tot de redactie van een nieuw op te richten tijdschrift dat "Janus" zou heten. Janus, de Romeinse god met de twee gezichten, gaf inspiratie aan de dichter.
JANUS
voor Jan Walravens
Jan, wij wilden Janus heten,
met het dubbel aangezicht,
omdat we van onszelve weten
dat de waarheid ons wel richt,
maar, hoe goed wij alles willen,
zwerend op onze eerlijkheid,
altijd twijfel hangt te trillen:
gij zijt anders dan ge zijt.
(uit: van Herreweghen, Hubert, Een Brussels tuintje, uitg. P, Leuven, 1999, blz. 30)
Maar bij het lezen van dit vers denk ik ook aan wat Paulus in de brief aan de Romeinen schreef : "Ik wil het goede wel, maar het goede doen kan ik niet. Want ik doe niet wat ik wil, het goede, maar juist wat ik niet wil, het kwade, dat doe ik." (Rom. 7, 18-19)(Nieuwe Bijbelvertaling 21). We hebben méér dan één gezicht. We zijn anders dan we (willen) zijn... een ongemakkelijke ervaring die ons tekent en nederig maakt (of zou moeten maken...).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten