Net voor zijn Hemelvaart geeft Jezus zijn leerlingen de opdracht de belofte af te wachten die de Vader hen zal zenden (Handelingen 1,4). De apostelen wachten dan tien dagen en dit wachten werd niet teleurgesteld. Ik wil hier luisteren naar iemand die in zijn leven geleerd heeft te wachten.
 |
| (Abdellatif Laâbi 2011) |
De Marokkaanse-Franse schrijver Abdellatif Laâbi (1942) werd in zijn geboorteland Marokko vervolgd, negen jaar gevangen gehouden, en koos na zijn vrijlating voor een 'vrijwillige' ballingschap in Frankrijk. In zijn gedichten klinkt die periode van opsluiting vaak (indirect) door zoals in een gedicht dat hij publiceerde in 2005, ruim 20 jaar na zijn gevangenschap. Zijn schrijverschap bood hem de veerkracht om altijd weer verder te gaan. In het wachten zelf -en wat is een celstraf uitzitten anders dan wachten- vindt hij zijn kracht. Het wachten is hem een leerschool. Voor ons, christenen, die ons soms verweesd voelen in een wereld die ons opsluit binnenkamers als wachters bij het boek, kan dit vers van Laâbi een signaal van hoop zijn en vertrouwen geven en ons de kracht geven om ons open te stellen voor het onverwachte verwachte.
Of je nu schrijft of niet
je bent hier aanwezig
trouw aan het wachten dat haast nooit teleurstelt.
Daarvan
kan je zeggen dat je houdingen
en betekenissen hebt uitgeput
je vulde er tot aan de rand
alle kruiken mee
Als de bries komt
kan je ruimschoots in je levensonderhoud voorzien
en bij gelegenheid je te zorgeloze naasten
bijstaan
Het wachten
is je grote leerschool
Op een zwart bord
staat te lezen
"Weldra sluiten de klassen"
Het opschrift dateert niet van vandaag
Het gaat terug tot je prehistorie
Toch ben je hier nog
of je nu schrijft of niet
trouw aan het wachten dat haast nooit teleurstelt.
(uit: Laâbi, Abdellatif, Het continent van de gave. Keuze, vertaling en nawoord door Bart Vonck, Leuven, uitg.P, 2013, blz.165)
Laat het duidelijk zijn dat er veel toespelingen in dit gedicht staan die mij zelf heel onduidelijk zijn, maar het gaat mij om de teneur van het geheel: een soort lofzang op het wachten dat een leerschool is én dat haast nooit teleurstelt.
Laat ons zo biddend, verlangend, geduldig wachten op de belofte van de Vader.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten