Pinksteren wordt soms het geboortefeest van de Kerk genoemd. De twaalf apostelen in onzekerheid en vertwijfeling bijeen worden begeesterd naar buiten gedreven om te vertellen wat hen is overkomen, wat zij hebben ontvangen om niet. De twaalf apostelen, verwijzend naar de twaalf stammen van Israël, getuigen voor een groep mensen die van alle windstreken bijeenkwamen in Jeruzalem.
De vormen van getuige-zijn in de loop der eeuwen nogal veranderd en elke tijd zoeken christenen naar de gepaste woorden, beelden en middelen om hun verhaal door te geven. Wie enige jaren op zijn teller staan heeft, weet nog van grote processies met vaandels, beelden en fanfares. Dat is nu gekrompen, sommigen zouden zeggen verschrompeld.
Maar de pauskeuze heeft ons ook geleerd dat de beleving van het roomse geloof nogal verschillend kan zijn van regio tot regio. Toch belijden allen tijdens de geloofsbelijdenis "ik geloof in de ene, heilige, katholieke en apostolische kerk". Over kerk-zijn in deze veranderende tijden schreef Jan Veulemans onderstaand gedicht. Het evoluerende perspectief op geloof, kerk en geloofsgetuigenis is goed te volgen. Adieu het rijke Roomse leven met zijn hevige vaandels, welkom de gemeenschap die stem geeft aan de sprakelozen en luistert naar wie weent.
.jpg) |
| (El Greco : Pinksteren ©Prado Madrid) |
Met velen op weg naar het heil
geloof als voorheen onvolkomen
zelfs geen offergaven geen schaal
alleen de olie van dromen
alleen zijn belofte verbaal
van wederkomen.
In een tocht zonder hevige vaandels
langs groenakkers en gemis
het manna soms onherkenbaar
de bijbel de erfenis
en het nooit gestolde woord
van die was en is.
Kerk zijn: elkander dragen
beklag en argwaan ten spijt
stem zijn voor sprakelozen
aandachtig oor voor wie schreit
verband zien tussen dagen
en eeuwigheid.
Die heil heeft aangezegd
-het kruis een niet te schenden teken-
is met ons op een smaller pad,
wij zullen huiswaarts uitgeweken
heldere kinderen zijn
en spreken.
(uit : Gensters in het licht. 80 gedichten uit de Lage Landen belicht door Paul Vanderghote. Keuze en redactie: Piet Thomas en Lucien Declerck. Uitg. Halewijn, Antwerpen, 2012, blz.142)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten