Op 10 augustus 1975 (nu vijftig jaar geleden) overleed de controversiële priester, theoloog, predikant en mysticus Maurice Zundel. Over zijn leven en bochtige parcours kon je al iets lezen in een vorige bericht (10 augustus).
![]() |
| (Maurice Zundel) |
"De crisis van de Kerk heeft haar grond in een bepaalde opvatting over God. Omdat men verkeerd denkt over God kent de crisis vandaag deze omvang en deze verbreiding.
Men heeft God buiten ondergebracht en men heeft Hem binnenin nog niet ontdekt.
Het is vanzelfsprekend dat men deze God die daarbuiten is, weigert,
want Hij komt over als een bedreiging en een inperking die van buitenaf aan het menselijk leven wordt opgedrongen.
Het is vanzelfsprekend dat men deze inmenging van een autoriteit
die zich opdringt en die ontkenning blijkt te zijn van de menselijke vrijheid en waardigheid, als een belediging voor de geest en een frontale aanval ervan aanvoelt.
Men heeft zich in God vergist, men heeft Hem niet erkend,
vanzelfsprekend dus dat de moraal die vasthangt aan de 'traditionele' God, ook zelf aan het wankelen wordt gebracht. (...)
Dit afwijzen van God, kan en moet men overstijgen omdat de echte God binnenin is en niet daarbuiten,
omdat de echte God grond is van onze waardigheid!
Hij is de ruimte waarin zij volledig tot ontplooiing komt,
Hij is het totale licht en de totale vreugde van onze innerlijkheid,
Hij is het die ons tot bestaan en tot volkomenheid brengt.
Het is door Hem dat wij elkander ontmoeten,
het is in Hem dat wij elkander beminnen,
het is dankzij Hem dat wij de dood kunnen overwinnen
en onszelf vereeuwigen."
Zijn eigen mystieke ervaringen herkende Zundel bij Augustinus die in de Confessiones (Belijdenissen), na de beschrijving van zijn bekering in de feiten, filosofisch/theologisch deze ommekeer overdenkt als een overgang van buiten naar binnen (Conf. boek X,27) . De dichter Huub Oosterhuis maakte van deze Augustijnse overweging een lied, op muziek gezet door Antoine Oomen en hier gezongen door zijn dochter Trijntje.
Veel te laat heb ik je lief gekregen. Schoonheid wat ben je oud, wat ben je nieuw: een kerntekst bij Augustinus maar ook bij Maurice Zundel.

Ik vind dit wel een eenzijdige voorstelling van God 'DAARBUITEN'. God is voor mij evenzeer 'buiten' als 'binnen'; en 'buiten' betekent niet noodzakelijk dat God 'zich aan mij opdringt'. In mijn pan-en-theïstische godsvisie is alles in God, maar is God meer dan alles. "We ontmoeten God in alles wat is, en tegelijk is God ook in de volheid van alles wat mogelijk is" (Tilmann Haberer, Grenzeloos God. Integraal kijken naar God, mens en wereld. 2023. p.56) "Hij is de ruimte waarin onze waardigheid volledig tot ontplooiing komt" zegt eigenlijk hetzelfde.
BeantwoordenVerwijderen