Palmzondag: waar kan Jezus binnenkomen?

In de kathedraal van Rijsel (Lille-Frankrijk) is er tot en met Pasen een tentoonstelling met assemblages van Claude Braun met als overkoepelende titel: Blessure (wonde).

(Claude Braun - uit de reeks
Blessure)

De idee van de wonde als plaats van Godsontmoeting bracht me terug naar mijn eerste Taizé-reis als jonge twintiger begin augustus 1975. In die week was er het feest van de transfiguratie van de Heer: hoe Jezus van gedaante veranderde voor de ogen van zijn lievelingsapostelen op de berg terwijl Hij in gesprek was met Mozes en Elias. Ik was er met een gemengde groep van jong en oud en iemand bezorgde achteraf de vertaalde toespraak van broeder Roger Schutz, de charismatische prior van deze oecumenische gemeenschap,  op de vrijdagavondbezinning van 8 augustus. Dat vergeelde gestencilde blaadje heb ik al dikwijls herlezen.
Ik citeer hier even uit: "Onze transfiguratie begint aan de wonden en kwetsuren die wij oplopen in het leven. Dààr waar iets ons tegengaat, ons pijn doet of bedroeft, waar het moralisme ons geweten soms beknelt, kan de transfiguratie beginnen. Ons geweten moest een motor zijn, een dynamische kracht, maar dikwijls is het geheel verstard geraakt. ... Onze verwondingen hebben een enorme waarde. Wel zouden ze aanleiding kunnen geven tot opstandigheid of agressie. ... Het kan gebeuren dat de verrezen Heer zich langs die wonden aandient en ons zo omvormt dat die wonden een plaats worden van creatieve energie, van vriendschap en communio, van diep begrip voor elke menselijke situatie.

(russisch orthodoxe icoon
 "Transfiguratie van de Heer")

In plaats van ons tezeer te beklagen over de wonden in ons leven, over alles wat de mens verdrukt of omverhaalt, zouden we moeten weten en geloven dat Christus door die poort binnendringt in ons en in heel het Volk van God."

In de monastieke traditie van de lectio divina wordt de stad Jeruzalem heel vaak gezien als beeld voor het eigen hart. De intrede van Jezus in Jeruzalem wordt dan gelezen als de intrede van Jezus in ons hart. Maar door welke poort kan Hij binnenkomen? Door geen andere dan door die van onze kwetsuren. De wonde kan dan worden tot wonder.