Oogstfeest Mariafeest 15 augustus

Midden de zomer, als de graanoogsten worden binnengehaald, viert de Kerk het feest van Maria ten Hemelopgenomen. Een soort oogstfeest over wij mensen die op het einde van ons leven een andere tijd ingaan, de tijd van God.

(tympaan kathedraal van Amiens
detail over laatste oordeel en opwekking
van de doden uit de graven)

De dichter en priester-leraar Anton Van Wilderode mag dit jaar even in de schijnwerper. Hij werd honderd jaar geleden geboren en hij is twintig jaar geleden gestorven. Zijn aardse tijd zit er al lang op, hij heeft ondertussen kennis gemaakt met de tijd van God. Wat zou hij zelf vinden van wat hij ooit heeft geschreven?
De dichter verwijst naar het eschaton, de laatste tijd, het einde van de wereld, en hoe deze verbeeldt in het boek Apocalyps.
Hier neem ik de vrijheid om een individuele dood ook te zien als een laatste tijd, ook al vermoed ik dat de dichter zich niet direct in deze lezing zal kunnen vinden.


DE TIJD VAN GOD

De tijd van God, het grote eschaton
wanneer de wereld kantelt naar haar einde,
het nakende vergaan van al het zijnde
bij het verzengen van de laatste zon

komt naderbij. De eeuwenoude orde
der jaargetijden en de vaste stand
van de gesternten zullen overhand
aan hun gewoon verloop onttrokken worden.

Dan herbegint, van eer de tijd begon,
de leegte van de ongeschapen baaierd
waarin beweging komt van hevig waaien,
de tijd van God, het grote eschaton.

(Anton Van Wilderode, Weemoed mijn wereld. Honderd gedichten. Een keuze door Patrick Lateur, Leuven, uitg. P, 2018, blz. 106)