Wanneer Jawlensky omwille van zijn artritis alsmaar meer moeilijkheden ondervindt om te schilderen, moet hij een nieuwe schildertechniek ontwikkelen. Hij schildert met gestrekte arm en een penseel hard geklemd in zijn hand op kleine kartonnen formaten. In de jaren 1930 maakt hij zo bijna duizend werkjes met eenzelfde hoofdtitel: Meditaties. Maar alle werken krijgen een eigen specifieke titel die verwijst naar zijn eigen stemming en spirituele houding van dat moment.
Op deze tentoonstelling zie je er meerdere naast elkaar en als toeschouwer wordt je uitgenodigd ze met aandacht en ontvankelijkheid te bekijken. Door de verschillen naast elkaar te zien, wordt ook de eigen kracht en zegging van elke 'meditatie' duidelijker.
 |
| (twee 'meditaties' - foto www.agreylady.nl) |
De bovenstaande meditatie links heeft als titel: "Meditatie. Eenzaam in blauwe nacht." (1936) en de meditatie rechts: "Meditatie. Stormend ik." (1937).
Van dit 'stormende ik' hier ook een detailopname:
In alle meditaties van deze schilder zien wij een portret, een gezicht en door de prominente kruisvorm (neuslijn en ogen) én de reekstitel worden we geleid naar een christelijke beschouwing van deze schilderijen.
Als christenen mediteren wij altijd over dezelfde vertrouwde verhalen om toch telkens weer iets anders te ontdekken in het Christusverhaal én zo tegelijk in het verhaal van ons eigen leven.
Jawlensky zien nodigt uit tot mediteren met aandacht en overgave.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten