In de lente van 2018 vroeg men de schilder Ettore Freni (°1978) om een nieuw werk te maken voor het hoofdaltaar van de kerk. Het werk is een antependium of voorhangsel voor het altaar. Vroeger werd vaak onder een altaar een heilige begraven en die verwijzing nam de schilder mee. Het werd een "Sepulcro Glorioso" (een glorieus graf), waar Christus ligt wachtend op zijn verrijzenis. Het opstandingslicht zie je al doorstralen, bijna gereed om het donker van de dood helemaal te doorgloeien.
Enige jaren daarvoor had de Amerikaanse minimalistische kunstenaar David Simpson (°1928) voor de koormuren achter het hoofdaltaar een evocatief werk gemaakt dat de Drievuldigheid moet suggereren. Die glanzende één-tonige doeken die door de speling van het invallende licht altijd iets anders worden van tint nodigen uit om de altijd Andere te vermoeden. Er is een gouden doek voor God de Vader, met een knipoog naar de Byzantijnse iconen en hun gouden achtergronden en een verwijzing naar het goddelijke 'verblindende' licht. Er is een rood doek voor Jezus, de Mensgeworden Zoon van God, die met zijn bloed een nieuw verbond heeft bezegeld tussen mens en God. Er is een blauw doek voor de Heilige Geest, die in de bijbel vaak wordt vergeleken met de wind die blaast waar hij wilt: de blauwe lucht als ruimte voor het waaien van de Geest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten