Zie de mens : Pasen 2020 - 2

Het Joodse paasfeest herdenkt een week lang de bevrijding van het Joodse volk uit Egypte. Dit jaar begint dat feest op 9 april, de dag waarop de christenen Witte Donderdag vieren, de inzet van het Paastriduum (paasdriedaagse). 
De Joden vluchtten uit Egypte, zwierven rond in de woestijn (gedurende 40 jaar=een generatie lang, wil de traditie) om zich dan uiteindelijk te kunnen vestigen. Zoals toen mensen op de vlucht sloegen weg van geweld, onrecht en onderdrukking, zo zijn er ook anno 2020 vele vluchtelingen. 

(©Manolis Lagoutaris/afp
 Vluchtelingenkamp op eiland Lesbos
foto gezien in De Standaard 2/4/2020)

Volgens de VN-vluchtelingenorganisatie zijn er op dit moment méér dan 70 miljoen mensen op de vlucht, op zoek naar een beter leven. Een duizelingwekkend aantal.
Als vreemdelingen komen ze terecht in een land die onbekend is, met een taal en cultuur die hen vreemd is.




Ook Christus heeft het over vreemdelingen. In het Matteüs-evangelie schetst Jezus een beeld van het eindoordeel over de mensen. Dé toetssteen is voor Hem heel eenvoudig: "Ik had honger en jullie gaven me te eten, ik had dorst en jullie gaven mij te drinken. Ik was een vreemdeling en jullie namen mij op, ik was naakt en jullie kleedden mij. Ik was ziek en jullie bezochten mij, ik zat gevangen en jullie kwamen naar mij toe." (Mt. 25, 35-36)

(Alexej von Jawlensky 1937
Fegefeuer I -Vagevuur I)

In deze uitzonderlijke tijden houden deze woorden ons een spiegel voor. Gaan wij in op het dwingende gelaat van de ander of kijken we weg? In het gelaat van de vreemde, de andere het gelaat van de Andere, het gelaat van Jezus zien.