Zie de mens : Pasen 2020 - 7

Deze Paasreeks rond schilderijen van Jawlensky wil ik afronden met een vers van een bijzondere Italiaanse dichteres Alda Merini, die ik leerde kennen via de Vlaamse dichter en vertaler Patrick Lateur. Bij Uitgeverij P (Leuven) verscheen in 2011 de bundel "Canticum evangelicum" met verzen waarin de dichteres het woord geeft aan Jezus, Petrus, Maria...om zo telkens een bepaald evangelie-vers tot leven te brengen in haar eigen interpretatie.
De meeste gedichten vertrekken van scenes uit het lijdensverhaal, maar hier haal ik een stukje uit het laatste gedicht van deze bundel (blz. 73).
De verrezen Jezus is hier aan het woord.

JEZUS

Traag is de dood
als een meer vol dromen.
Maar God ziet verder dan de stenen,
hij ziet verder dan de graven.
(...)
Vaarwel,
vaarwel luie aarde,
de wortels van God steken in mijn gelaat:
ze zullen het uithollen
en het wordt lichtend.
Ik zal vluchten uit dit graf
zoals een engel dodelijk vertrappeld door de droom,
maar ik zal de grens vinden van mijn woord.
Vaarwel kruisiging,
met mij is er nooit iets gebeurd:
ik ben alleen maar een verrezen mens.

Jawlensky schilderde héél véél "koppen" in verschillende reeksen.
Een van die reeksen kreeg als overkoepelende titel mee: Abstracte koppen.
Uit die reeks hier het schilderij met als titel: 'Water en Licht' wat heel goed past bij de viering en overweging van het paasmysterie, waar tijdens de paasnacht deze twee symbolen centraal staan in de liturgie.

Deze paasreeks wil ik afsluiten met een mooi stukje muziek van de barokcomponist  Heinrich Ignaz Biber(1644-1704). Voor strijkkwartet schreef hij sonates bij elk 'mysterie' van de rozenkrans. Voor zijn muzikale overweging bij de Verrijzenis : zie deze link :https://www.youtube.com/watch?v=8W1UBYlhTr0