Geloven, hopen, liefhebben...het zijn werkwoorden die verwijzen naar een activiteit waar ook een grote mate van passiviteit, van overgave bij hoort. Als mens denken we vaak dat we alles zelf in handen hebben en dat we onze koers zelfstandig kunnen bepalen. Langzaam komen we tot de ontdekking dat er veel is dat we niet zelf kunnen naar onze hand zetten. Ook als gelovigen ontdekken we een zelfde weg. Momenten als Allerheiligen en Allerzielen doen stilstaan bij mensen die ons zijn voorgegaan op deze ontdekkingstocht die een mensenleven lang duurt. Door vertrouwen te geven weet je of iemand te vertrouwen is : dat is de ongemakkelijke kern van ons/elk geloof. Dat is evengoed de kern van elke vriendschaps- en liefdesrelatie tussen mensen. We geloven in een Andere en kunnen slechts weten of Hij er is door ons aan Hem/Haar over te geven.
Zeker in deze tijden vol onzekerheden is vertrouwen zo belangrijk. Dit vond ik heel eenvoudig verwoord in een gebedje van de Nederlandse komiek Toon Hermans.
 |
| (eigen foto - begraafplaats Stuiverstraat Oostende) |
ik weet niet
Evenmin weet ik
wat er na dit leven komt.
Zij die Uw liefde kennen
vertrouwen blindelings
op Uw bedoelingen.
Geef mij dit vertrouwen, Heer.
(uit: Hermans, Toon, Gebedenboekje. Uig. Fontein, Baarn, 1986, blz.11)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten