We blijven nog rondkijken in de Villa Empain naar de expo "Icons".
We zien er o.a. werken van de Franse kunstenaar met Armeense roots Sarkis (°1938). Naast een aantal conceptuele 'iconen' wordt ook een kruisiging getoond als soort retabel met zes afbeeldingen. De kleuren strijden tussen licht en grauw-grijs.
 |
| (Sarkis : 81 - Retable 6 images ; 2017 eigen foto) |
Deze gekruisigde deed mij spontaan denken aan de Christus op het centrale paneel van het beroemde Isenheimer Altaarstuk van Matthias Grünewald, vooral dan de kromtrekkende handen die de pijn en kramp bij de toeschouwer doen voelen tot in de ingewanden. Een 'iconisch' beeld in een meer hedendaagse verbeelding.
 |
| (Grünewald : Kruisiging detail ©wikiwand) |
Een heel ander soort kruisiging toont ons Arnulf Rainer (°1929), een Oostenrijkse autodidact die vooral een impulsieve kracht wil leggen in zijn werken en voor wie schilderen een 'happening" is. Zijn werk "Untitled" (ongetiteld) is een kruisvormig doek waar je volop de krachtige streken van zijn grote (verf)borstels ziet en die een chaos uitstralen. Dood en lijden zijn vaak een heel chaotisch en donker gebeuren voor de betrokkenen en directe omgeving. De hemel wordt donker, er is geen perspectief en uitzicht, geen groter plaatje waarin je leeft als lijdende mens.
 |
| (Arnulf Rainer : Untitled 1992 eigen foto) |
Die pakkende ervaring, door Grünewald en Sarkis iconisch weergegeven doorheen één exemplarische figuur, is bij Rainer een anonieme chaos waarin elke vorm van menselijkheid weggevaagd wordt. Zo'n naamloze vernietiging van menselijk leven zoals we die zien bij oorlogen, terreuraanslagen, hongersnoden, klimaatrampen en epidemieën.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten