Midden mei bezocht ik in Museum Jan in Amstelveen de indrukwekkende tentoonstelling "Onderweg" met werk van de Nederlandse schilder en tekenaar Sam Drukker.
In deze reeks berichten toon ik hoe verschillende werken bij mij een associatie opriepen met bijbelse verhalen of teksten.
Een van de meest indrukwekkende doeken, niet alleen door de grootte ervan ( 200 x 125 cm), maar ook door de uitdagende voorstelling die wordt getoond, is het werk uit 2017 "Man met koffer".
![]() |
(eigen foto Sam Drukker : Man met koffer 2017) |
De naakte man op ware grootte staat er met een koffer en drie grote boodschappentassen. Wat gebeurt hier? Naaktheid suggereert haveloosheid maar toch zeult de man met meerdere tassen. Het niets hebben (naaktheid) botst met het rondstappen met je bezittingen in een koffer en meerdere tassen.
Maar juist die spanning is zo typisch menselijk: we lopen hier op deze wereld rond en presenteren ons aan anderen zo mooi mogelijk maar die kledij verbergt onze schamelheid daarom niet altijd. Hoe we er ook bij lopen, we blijven allemaal naakte mensen, kwetsbaar en niet echt beveiligd tegen de kwalen des levens. Tegelijk dragen we van alles mee, waaronder we gebukt gaan: kwetsuren uit ons persoonlijk of uit een groepsverleden, angsten en onzekerheden, onvervulde verlangens, rouw om geliefde mensen die we moeten missen,... Noem het maar op.
Zo is het ook dat God ons ziet: wij als naakte, kwetsbare en gekwetste mensen die allerlei lasten met ons meedragen. Dat doet me denken aan een eenvoudig boekje over bidden van de geleerde leraar patrisitek en Franse jezuïet , Irénée Haussher (1891-1978). Hij zegt daar dat je bij het bidden jezelf moet voorstellen alsof je net wakker bent geworden en in de badkamer jezelf in de spiegel ziet: verwarde haren, ongeschoren en ongeschminkt, zonder bril of gebit,... Zo wilt God je ontmoeten in het gebed en dus moet je geen veelheid aan woorden gebruiken en je gebed niet opsmukken met geleerde gedachten of 'spirituele' gevoelens.
Bij de 'Man met koffer' van Sam Drukker denk ik dan: zo mogen we in ons gebed altijd voor God staan, naakt, onopgesmukt en beladen met wat ons bezig houdt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten