Naast het schilderij dat ik in vorig bericht toonde (Man met koffer) hing in de tentoonstelling van Sam Drukker 'Onderweg' in Amstelveen nog een ander even groot en indrukwekkend werk dat tegelijk via zijn titel heel uitdrukkelijk naar de actualiteit verwees : "Plaag" (200 x 125 cm), en geschilderd is in 2020.
Een man loopt gebukt onder een witgrijsblauwe wolk of zwerm en met de beide handen steunend op een stok, enkel gekleed met een roodgrauwe doek om zijn lendenen. Deze levensgrote persoon probeert zich staande te houden. Gezien de titel en het jaar waarin het doek is geschilderd, mogen we gerust onszelf individueel en als mensengemeenschap zien, gebukt onder de corona-plaag. We zien slechts één persoon alsof we door de pandemie allemaal op onszelf zijn teruggeworpen. Lijden en tegenslag doen ons gebukt onze weg zoeken en pijn kan nooit door een ander worden overgenomen, hoogstens door een meelevende ander verlicht. Lijden en ziekte werpen ons op onszelf terug: we staan er alleen voor.
 |
| (Sam Drukker : Plaag 2020 - eigen foto) |
De man geplaagd en teneergedrukt door een onbestemd lijden, geschilderd door Sam Drukker, doet me ook denken aan de vele voorstellingen van de lijdende Christus wanneer hij door Pilatus wordt getoond aan het joelende Joodse volk en Pilatus dan zegt : ziehier de mens, ecce homo (Johannes evangelie 19,5) of aan de Christusfiguur die zijn kruis draagt na zijn veroordeling(Joh. 19,17). Deze lijdende Jezus herinnert ons eraan dat we bij lijden en ziekte er toch niet alleen voor staan, Hij heeft het ook meegemaakt en is ons daarin nabij, of we het geloven of niet, of we het voelen of niet, of we het willen of niet...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten