Zoals in vorige bericht al aangegeven was ik in september laatst in de Grote Kerk van Breda voor een tentoonstelling in het kader van het BredaPhoto Festival 2022. De Mexicaanse fotograaf Yael Martinez toonde er foto's van vrouwen die getroffen werden door het geweld van de nietsontziende drugskartels. Ze staren voor zich uit en als toeschouwer vermoed je een gemis, een verdriet, een grote zorg. Maar door perforaties, gemaakt door de fotograaf, wordt elke scene ook als het ware besprenkeld met lichtplekjes. Die suggereren dat er meer is dan het gemis en de pijn. Het geduldige gedragen leed van deze vrouwen wordt opgetild naar een ander niveau. Deze afgebeelde vrouwen worden dragers van een boodschap van hoop, hoe klein ook, in donkere levens. Ze figureren als brandglazen in kerkgebouwen : doorlaters van licht van buiten naar binnen en van boven naar beneden. Wij als toeschouwers worden geprikkeld om onszelf te bevragen.
Waar vinden we licht in donkere dagen?
Zijn wij voor anderen lichtdoorlaters?
Zien wij doorheen ons tekort dat er ook lichtpuntjes schijnen?
 |
| (eigen foto 14 september 2022 Yael Martinez uit de reeks Firefly) |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten