De advent is de tijd om te verlangen naar Kerstmis, het feest van de Menswording. Als christenen geloven we dat dit feest een opdracht is voor elk van ons elke dag opnieuw. Ons geloof daagt ons uit om elke dag weer méér mens te worden naar het beeld van Jezus, de mensgeworden God.
Dichters kunnen ons helpen na te denken over wat het kan betekenen om "mens" te zijn. Zo wil ik hier een vers meegeven van de Marokkaans-Franse dichter Abdellatif Laâbi (°1942) die omwille van zijn literaire werken als dichter, romancier en toneelschrijver vervolgd werd en in de gevangenis terecht kwam. Later is hij naar Frankrijk kunnen uitwijken.
 |
| (Abdellatif Laâbi ©wikipedia) |
In zijn verzen denkt hij dan ook veel na over vrijheid en mens-zijn, over de (on)macht van het woord en over de verlangens die in een mens huizen. In zijn bundel Le poème permanent (Het voortdurende gedicht) maakte hij een eigen woordenlijst.
Daarin bespreekt hij ook het woord "mens".
Een vers dat ons kan helpen om het feest van de Menswording straks op een intensere manier te vieren, misschien.
MENS
Soortnaam
voor wie vrede brengt op onze aarde
met zijn strijd
met zijn zachtheid
Je kan hem in alle luchtstreken
aantreffen
Maar hij is bovenal
degene die vraagt naar
het waarom van ieder ding
en die zich opengesteld heeft
voor het continent van de gave.
(uit: Abdellatif Laâbi, Het continent van de gave, uitg. P, Leuven, 2013, blz. 45 - vertaling: Bart Vonck)
Advent : tijd om open te komen voor het continent van de gave, le continent du don.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten