Tijdens het voorbije Paasweekend was ik in de stad van Hiëronymus Bosch waar de vroegere Sint-Jakobskerk is omgebouwd tot Bosch Art Centre. Er hangen fotografische reproducties van alle schilderijen van de bekendste inwoner ooit van 's Hertogenbosch. In de bijhorende shop vond ik een kleine bloemlezing met verzen die geïnspireerd werden door werk van Bosch.
Daarin vond ik een vers van de Vlaamse dichteres Christina Guirlande bij een detail uit het drieluik "De aanbidding der wijzen", dat hangt in het museum Prado in Madrid.
Voor mij een mooie meditatie bij dat vers uit het danklied van Maria (het magnificat) : "Hij (God) stoot machtigen van hun troon en vernederden verhoogt hij; hongerlijders vervult hij met alle goed en rijken zendt hij ledig heen." (Lucas 1, 52-53). Een stille inzet van de maand mei, in de katholieke traditie de Mariamaand. Een moment van dankbare verwondering om onze uitverkiezing.
Tot in een boom zijn ze geklommen,
zelfs tot op het dak van hun vertrouwde
bouwvallige stal, waar een onbekende
vrouw met pasgeboren kind een
onderkomen vonden. Verwondering
haalt het op schaamte en angst,
plooit hun boeventronies voorzichtig
tot een bleke bijna-glimlach.
De stal lijkt omgetoverd in een klein
paleis, te mooi voor herdersogen.
Ze vrezen dat ze wakker dromen,
dat het vreemde licht opeens zal doven,
ontnuchtering hen mee zal sleuren
naar een dieper dal. Maar eerst het lied
der engelen nog, de vreugde om de
Moeder en het Kind, hun eigen
uitverkiezing en hùn stal.
(uit: Pien Storm van Leeuwen, Vroom, frivool, vilein. Poëtische vensters op Jheronimus Bosch, uitg. Ceedata, Chaam, 2016, blz. 27)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten