Ik wil verder lezen in de brief van paus Franciscus aan pastores én aan elke christen over het belang van literatuur . Eerst haalt hij persoonlijke ervaringen op om daarna de verbinding te leggen tussen de cultuur waarin we leven en de Bijbelse verhalen van God met de mensen. In zijn schrijven van 17 juli zoekt de paus te formuleren waarom aandacht voor literatuur aangemoedigd moet worden. De diepste reden is om te zoeken naar gepaste woorden voor de verkondiging van het Jezusverhaal.
"De dringende taak van de verkondiging van het Evangelie in onze tijd vraagt een inzet zodat iedereen een Jezus Christus kan ontmoeten die vlees is geworden, mens is geworden, geschiedenis geworden is. We moeten er allemaal voor waken het 'vlees' van Jezus Christus nooit uit het oog te verliezen: dit vlees dat bestaat uit hartstochten, emoties, concrete verhalen, handen die aanraken en genezen, blikken die bevrijden en bemoedigen, gastvrijheid, vergeving, verontwaardiging, moed, onverschrokkenheid: in één woord, liefde." (alinea 14)
Typisch aan het christendom is het geloof dat God mens is geworden, dit wil zeggen zich heeft laten vinden in een mens. Hij is 'vlees' geworden, is 'geïncarneerd'. Niet zonder reden wellicht heeft dichter Roelof ten Napel een van zijn dichtbundels uitgegeven onder de titel In het vlees (uitg. Hollands Diep 2020). Zijn worsteling met het (star protestantse) geloof van zijn jeugdjaren en met zijn homoseksualiteit levert heel wat prangende verzen op zoals onderstaand gedicht over medelijden. Een vers dat helpt om het 'vlees' van Jezus niet uit het oog te verliezen...
 |
| (David LaChappelle : Behold 2017 eigen foto) |
SONNET XLVII
van je eigen pijn begrijpen dat hij stoppen zal,
begrijpen dat wat jou de tijd ontneemt, want
er lijkt niets te zijn dan leed,
voorbij kan gaan -
voelen dat er een volstrekt andere tijd bestaat
waar jij niet bij kan, waarin de pijn maar even is -
dat iemand je die geven kan, kan
troosten,
want medelijden was al nooit het ondergaan
in plaats van - alsof pijn te verdelen is -
het is bij je blijven, zodat je kan blijven duren,
kan proberen te merken hoe
de pijn vertrekt, zelfs als hij weer komt, dat
geleden pijn vertrokken blijft
(uit: Roelof ten Napel, In het vlees. gedichten, uitg. Hollands Diep, 2020, blz. 96)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten