In een laatste bericht over de mysticus Maurice Zundel wil ik nog even proberen enkele van zijn kerngedachten aan te brengen.
Een belangrijk begrip in zijn denken is het "geprefabriceerde ik". Hiermee duidt Zundel aan dat wij als mens gemaakt worden voor wij zelf in staat zijn tot keuzes door een heleboel factoren zoals erfelijkheid, plaats en tijd van geboorte, ideeën vanuit de media en de wetenschappen, familiegeschiedenis, biologie. Deze factoren situeert Zundel buiten ons en het is onze roeping om te ontdekken dat er in ons een Aanwezigheid is die ons kan de weg tonen om onszelf te bevrijden van dit geprefabriceerde ik. Deze factoren benoemt hij ook soms als 'passies'.
"Het is onmogelijk de waarheid te vinden als je bezeten bent door passies!
Het overgrote deel van de discussies wordt bedorven door de eisen van een subjectiviteit die getekend is door haar eigen beperkingen. Eenieder wil dat wat hij beweert de waarheid is, de argumenten komen pas achteraf. (...) Al is het best mogelijk dat men dan de waarheid spreekt, de door hartstocht ingegeven toelichtingen vertekenen die!(...)
Dat wil zeggen dat wij, in de meeste gevallen, kijken vanuit de begeerten van ons bezitterig ik, waardoor wij over het algemeen verleid worden ons te vereenzelvigen en partij te kiezen voor onze individuele of collectieve vooroordelen.
Om op een andere manier te kijken, zouden we onze manier van kijken moeten veranderen. En om onze manier van kijken te veranderen zouden wij moeten veranderen van zijn door het ik dat vol passies steekt en dat ons betoverend in zijn greep houdt, uit te bannen, door te weigeren slachtoffer te zijn van het geprefabriceerde wezen waaraan wij vanaf onze geboorte vasthangen met al de beperkingen die het ons opdringt. " (Zundel, Maurice, Een andere kijk op de mens. Woorden gekozen door Paul Debains. Uitg. abdij Bethlehem, Bonheiden, 2003, blz. 160 passim)
 |
| (Bill Viola : Purification - eigen foto) |
Deze gedachtengang is een rode draad in de geschriften en predicaties van Zundel en vanuit zijn biografie blijkt het ook duidelijk hoe zij geworteld zijn in zijn eigen leven.
Maar waarom zouden we ons moeten bevrijden van ons geprefabriceerde ik?
"Als ik mij van mezelf moet bevrijden, als ik geroepen ben het geprefabriceerde in mij weg te ruimen, of tenminste te overstijgen
en om te buigen tot scheppende vrijheid,
is dit omdat ik 'theofoor' ben.
Ik draag God. Het leven van God zelf is in mijn handen neergelegd.
En het gaat erom van mijzelf een voldoende weidse ruimte te maken opdat God zijn Leven in mij zou kunnen uitstorten
en het, door mij heen, zou meedelen aan heel de mensheid en aan de gehele wereld." (ibidem, blz. 205)
Vijftig jaar na zijn overlijden blijven de inzichten van Maurice Zundel hun waarde en kracht behouden. Zijn boeken zijn als een open raam die ons uitnodigt ons veilige huis te verlaten en verder te kijken dan onze vertrouwde gedachtenpatronen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten