Honderd jaar geleden

Gaston Le Roy was tijdens de Groote Oorlog oorlogsvrijwilliger en diende in het Belgisch leger bij de infanterietroepen. In zijn oorlogsdagboek lezen we op 3 juli 1918, dus vandaag exact honderd jaar geleden, hoe hij na een aantal dagen rust net achter de frontlijn terug naar de voorste loopgraven gaat midden in de nacht.

(bronzen kruiswegstatie
in een Keulse kerk)

"Geladen met zware ransel en knapzak stappen we langs het moeilijke smalspoor naar de voorposten in de duistere nacht. Ik denk aan de woorden van Francis James: 'Nul acte de notre vie qui ne s'adapte à l'un des mystères.' Onwillekeurig denk ik aan de kruisdraging van Jezus Christus en maak de vergelijking tussen Christus met zijn kruis en wij met onze rugzak. Wij bezitten natuurlijk die onderdanige gelatenheid, die zuivere inborst niet. Maar dragen wij ook niet zoals de Meester voor de gemeenschap ons kruis, een gezamenlijk leed veroorzaakt door  de menselijke hebzucht en de strijd tussen de naties? Zo delen we misschien ook in Christus'lijden. "
(uit: André Gysel: Gaston Le Roy. Dagboek van een Vlaamse oorlogsvrijwilliger tijdens WO I. Tielt, Lannoo, 2010, blz. 128-129)