1 augustus 2019

De verloren zoon (2)

In de grote kunstmanifestatie die de tweejaarlijkse Biënnale van Venetië is bieden de landenpaviljoenen in de Giardini een bont aanbod dat heel divers is van inhoud, kwaliteit en presentatie.
Het paviljoen van Rusland is dit jaar opgebouwd rond het verhaal van de verloren zoon. 
Centraal staat het schilderij van Rembrandt dat hoort tot de collectie van het Hermitage-museum in Sint-Petersburg. 
Er is gevraagd aan de filmregisseur Alexander Sokurov om vanuit dat schilderij een installatie te maken. Hij maakte filmbeelden van een soort apocalyptisch gebeuren vol vuur en geweld. Hij liet figuren uit het doek van Rembrandt omvormen tot grote sculpturen die in de sterk verduisterde expositieruimte verspreid staan.
Bij het verlaten van het Russische paviljoen bleef ik achter met veel vragen. Is dit een bombastische vorm van reclame voor de Hermitage: wil je de échte Rembrandt zien, kom dan naar Sint-Petersburg? Is dit een bepaalde lezing voor binnenlands Russisch gebruik waarbij de goede vader Poetin getoond wordt als de persoon waarbij men rust vindt en dat er buiten zijn regime alleen chaos en apocalyps heerst? 
Het bijeen plaatsen van beelden van de vader en de zoon (versie Rembrandt) met de beelden van oorlogssituaties kan je zien als een vorm van actualisering van de parabel. Ik interpreteerde het dan zo: weg van het geloof, de orthodoxe kerk en het op 'christelijke' waarden gebaseerde gezag is er enkel chaos, geweld en oorlog, ben je verloren. Ontdek dat er alleen rust en veiligheid is bij de vader (en de instanties die door de vaderfiguur worden gerepresenteerd). Een zeer systeem-bevestigende installatie. De machthebbers hebben altijd gelijk en altijd het laatste woord (vergelijk de Russische film "Leviathan") en het geloofsverhaal moet hen daarbij ondersteunen.

(eigen foto 11 juni 2019)

Deze voorstelling vraagt dus om de parabel te herlezen in zijn context van het Lucas-evangelie: wat je hoort en ziet, sluit dat aan bij het oorspronkelijke verhaal of staan de bedoelingen van de artiest-verteller haaks op de originele boodschap? Deze voorstelling nodigt dus ook uit om zeer omzichtig om te gaan met de Bijbelse verhalen en ons telkens af te vragen: 'gebruik' of 'misbruik' ik zo'n verhaal voor oneigenlijke doelen die veraf staan van de evangelische boodschap.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten