Wakker worden (1e zondag advent)

 Wakker worden, dat is de oproep bij het begin van de advent, die tijd van toeleven naar het Kerstgebeuren. Wakker worden, ons niet laten in slaap sussen door wat we reeds (denken) bereikt (te) hebben, door onze rijkdom en onze zekerheden. Het is dan ook een passende periode voor de actie Welzijnszorg die de aandacht wil gaandehouden voor de noden in onze eigen Vlaamse gemeenschap, noden die nu nog schrijnender zijn door de pandemie. Dit jaar focust de actie op het tekort aan betaalbare woningen op de Vlaamse en Brusselse woningmarkt. Nog onlangs las ik hoe Ive Marx (hoogleraar economie aan UAntwerpen) aanklaagt dat het armoedeprobleem in ons land veel te weinig aandacht krijgt bij de beleidmakers. "Wat zeker is, is dat we een armoedeprobleem van enige omvang hebben. De cijfers zijn al vaak genoeg herhaald, maar ofwel dringen ze niet door, ofwel zijn we onverschilliger dan we graag van onszelf denken. Iedereen weet ondertussen wel dat elk jaar zowat 1,7 miljoen Belgen geld tekortkomen voor een menswaardig bestaan."(De Standaard, 17/11/2020).

In de evangelielezing uit Marcus (13, 33-37) horen we Jezus tot drie maal toe zeggen: weest waakzaam. Tot drie maal toe, bijbels om te zeggen: deze oproep kan je niet ontkomen, deze oproep is dringend!

Deze oproep om wakker te worden en ons niet in onze cocon op te sluiten is muzikaal o.a. verklankt door de grote musicus Johan Sebastian Bach (1685-1750). Hij had voor de dienst van 25 november 1731 in Leipzig de cantate "Wachet auf, ruft uns die Stimme" (BWV 140) ( Ontwaak, roept ons de stem toe) geschreven. Later maakte hij een transcriptie voor orgel als koraal  BWV 645 met dezelfde titel als de broncantate.