De bijzondere schilder Alexej von Jawlensky heeft een bij wijlen heel verstoord leven gehad. Maar wat er ook gebeurde, hij zocht zijn weg dank zij de schilderkunst en zijn geloof. Hij schilderde vanaf 1916 tijdens zijn ballingschap omwille van Wereldoorlog I in Zwitserland een aantal reeksen waaronder een met als overkoepelende titel : meditatie. Deze serie meditaties zijn allemaal uitgepuurde gezichten.
 |
| (Jawlensky : Meditatie 1935 - eigen foto) |
Vooral als hij omwille van zijn artritis nog moeilijk kan schilderen, worden zijn werken als maar eenvoudiger. Op kleine formaten (vaak 18 x 13 cm) geeft hij met enkele zwarte of donkere lijnen voorhoofd en neus weer. Met meer bewerkte kleuren vult hij dan het gezicht verder op, met heel zichtbaar de verfstrepen. Deze meditaties zijn een samensmelting van portret, kruis en icoon. Het heilige krijgt bij hem een menselijke toets, zo anders dan de klassieke iconen. Zo slaat hij inderdaad een brug tussen Oost en West, tussen christendom en humanisme, tussen figuratieve en abstracte kunst.
 |
| (Jawlensky - Grote Meditatie Harmonie in Rood 1937 -eigen foto- ) |
Zijn meditaties bekijken is binnenstappen in dat tussenrijk van ziel en lichaam, vlees en geest. Het is oog in oog staan met wat incarnatie betekent: God is mens geworden om de mens zijn goddelijkheid te laten ontdekken.
Nog tot 6 februari in La Piscine in Roubaix (Noord-Frankrijk).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten