In een vorige bericht maakte ik melding van het Jezus-woord opgetekend door Mattëus : Waar twee of drie samenkomen in mijn naam, daar ben ik in hun midden (Mt.18, ). De christelijke kerk is ontstaan uit de leerlingengroep die door Jezus werd samengeroepen. De kern van die groep waren vissers. Het is dan ook nogal normaal dat een aantal evangelieverhalen zich afspelen op of bij het water. En al vroeg in de christelijke traditie ontstond dan ook een beeld voor de jonge groep van volgelingen van Jezus : de Kerk als schip.
In de drie synoptische evangeliën wordt verteld hoe Jezus slaapt in de sloep waarmee de leerlingen het meer van Galilea oversteken (Mc. 4,35-41; Mt. 8,23-27 en Lc. 8,22-25). Een storm steekt plots in alle hevigheid op maar Jezus slaapt erdoor heen. De apostelen raken echter in paniek en maken Hem wakker. Hij doet de storm luwen en Hij verwijt de leerlingen dat ze angstig waren, terwijl Hij toch in hun midden is.
In de tentoonstelling "Onderweg" met schilderijen van Sam Drukker die ik zag midden mei, waren er heel wat werken met een, twee of drie personen in een bootje op een oneindig lijkende zee. Deze doeken zijn vaak schetsmatig geschilderd, als het ware gehaast want het moet vlug gaan zoals de roeiers zich haasten onderweg naar een veiliger en meer welvarende oever.
 |
| (eigen foto) |
Wij als westerse mensen in 2022 maken onmiddellijk een associatie met de vele vluchtelingen die proberen met gammele bootjes zeeën over te steken. Drie personages samen doen me denken aan dat Jezus-woord over drie mensen samen in Zijn naam. Vandaar dat samen met die associatie van de vluchtelingen zie ik ook in een werk als "Drie roeiers" hoe de kerk in vooral Westerse landen zich soms als een wankel bootje voelt met nog weinig gelovigen. Naast de sterke uitbeelding van de taaie roeiers en de roodbruine aardekleur van de figuren maken deze verschillende associaties dit werk tot een zeer gelaagd en geslaagd kunstwerk. Een beeld dat spreekt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten