Woorden waarin het Woord meeklinkt . . . -7-

(©Claude van de Berge)

 Een laatste keer laat ik je meelezen in de bloemlezing van Jooris van Hulle uit het werk van Claude van de Berge "Het zwijgende woord" (uitg. P, Leuven, 2010) en hoe ik doorheen die verzen gevoed wordt in mijn zoektocht om Hem op het spoor te komen.

Wie tot een echte ont-moeting komt met de bron in zijn hart ontdekt dat er ruimte ontstaat in zijn leven, anders dan de muggenzifterij van moraalridders en regelneven zou doen vermoeden. Dit geheim is het diepste mysterie van ons geloof. 

De ruimte is bestemd voor de stem en de echo.

De ruimte neemt onze stem op en onze stem lost op in haar.

Het is de liefde van ruimte en stem.

Soms zijn we de stem in de ruimte.

Soms zijn we de ruimte van de stem.

Stel je voor dat alles liefde is en alles elkaar ontmoet.

Stel je voor dat we bestaan om in elkaar te verdwijnen,

zoals de stem in de ruimte.

Stel je de wijdste ruimte voor.

Stel je een ruimte voor zonder ruimte.

Als dit het geheim is, begrijpen we alles.

De zon, de dag, de ziel, alles begrijpen we.

En niets is ondoorgrondelijk.

En niets is verloren.

(Het zwijgende woord, blz. 145)

Hier denk ik aan Theresia van Lisieux die getuigde in woord en leven dat "alles genade is" en dat "God liefde is". De UNESCO heeft voor 2022-2023 een zestigtal personen voorgedragen om bijzonder te gedenken omwille van hun bijdrage aan de vrede, de opvoeding of de sociale wetenschappen. Op die lijst figureren twee Fransen, nl. Gustave Eiffel (100 jaar geleden gestorven) én Theresia van Lisieux (150 jaar geleden geboren). Een eerbetoon uit onverwachte hoek.

Of zoals het ook in de eerste brief van Johannes staat: "God is liefde; wie blijft in de liefde blijft in God en God blijft in hem." (1 Joh. 4,16)

Stel je voor dat alles liefde is...