Vakantietijd nodigt uit om uit de tredmolen van de dagelijkse sleur te stappen en meer ontspannen én meer bewust te leven. Het is dan de kans om onszelf te bevrijden uit de drang om alles onder controle te hebben. Een van de symptomen van onze controledwang is om alles te gieten in meetbare data. Meten is weten wordt dan gezegd. Maar meten is ook vergeten hoe ons leven niet zomaar te vatten is in enkel een reeks data. Dat surplus, dat andere dan de cijfers ontdekken werkt echt bevrijdend, zo ervaar ik het toch.
In het vorige bericht toonde ik hoe de lofpsalmen ons kunnen wegleiden van onze cijfermatige blik naar openheid voor ervaringen die het meten overstijgen. En bij het woord cijfers klinkt in onze westerse oren altijd iets door van 'meer of minder' en van 'winnen of verliezen'.
De dichter Stefaan Van Den Bremt verwoordt deze spanning en biedt ook een uitweg aan.
 |
| (strand Egmont-aan-zee 2017 foto: Marc Deconinck) |
Tel niet meer op, tel uit
je winst. Je wint wat niet
te tellen valt : de sterren
en alle korrels van
het strand. Geen ster,
geen zandkorrel kan
weggelaten worden.
Tel niet meer af.
(uit: Poëziekrant , jg. 46, nr. 1, blz. 80)
In de bespreking van dit vers door Jan-Bart Claus lees ik : "Met een simpel enjambement in de tweede regel zet hij het contrast tussen het telbare en het ontelbare op de helling. Tel niet de dagen, maar tel de sterren van het strand. Wie niet meer aftelt, wint het ontelbare."
Maar ik lees hier ook verwijzingen in naar de Abraham cyclus uit het boek Genesis. Hij wordt geroepen door God en hem wordt een nageslacht beloofd zo talrijk als de sterren aan de hemel en als de zandkorrels op het strand aan de zee (zie Gen. 15, 5 en Gen. 22, 17 en ook brief aan de Hebreeën 11, 12). Deze Bijbelse context toont ook hoe wij in vertrouwen mogen dankbaar zijn voor het andere in ons leven zonder alles in telbare data te willen beheersen. Als wij de heer willen zijn over ons leven, laten we ontelbaar vele kansen liggen naar vrijheid. Een paradox vol wijsheid.
Onze zegeningen tellen zou een oneindige lijst opleveren. Maar misschien kan een gewoonte van een (ondertussen overleden) vriend-priester ons op weg zetten. Hij vertelde eens hoe hij elke avond nog eens zijn voorbije dag doorliep en hoe hij niet wou slapen vooraleer hij vijf momenten(momentjes) had gevonden die iets positiefs of goeds hadden betekend. Hij deed dit, hoe slecht zijn dag ook geweest was, elke dag weer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten