Er loopt een kruis door de mens

 Het kruis is een teken dat diep in een mens geworteld zit, zelfs fysiek.

(©NRC)

Denken we maar aan  Vitruvius, deze architect uit het oude Rome die in de verhoudingen van het menselijke lichaam het perfecte voorbeeld zag van een proportioneel symmetrische architectuur. Da Vinci maakte op basis hiervan zijn zogenaamde man van Vitruvius. De basishouding van dat lichaam, een man met zijdelings gestrekte armen, is een kruisvorm. Maar dichter Jan-Willem Dijk (1985) ziet in onze neurologische bedrading ook de kruisvorm. Zijn verwondering daarover schrijft hij als een soort hedendaagse Qohelet, de persoon die het Bijbelse boek Prediker schreef. Je weet wel die over : alles is lucht en ijdelheid. 

TRAJECT

in mijn handen houd ik een lange stok

het is belangrijk om niet naar beneden te kijken

mijn rechterhersenhelft bestuurt de linkerkant van mijn lichaam

mijn linkerhersenhelft bestuurt de rechterkant van mijn lichaam

er loopt een denkbeeldig kruis door mij heen

het kruis zorgt ervoor dat ik weet waar ik ben

van alle looproutes op de ziekenhuisvloer is de gele

het meest versleten, de groene wijst me de weg

het traject begint met een punt en eindigt met een punt

alles daartussenin is wankel

(uit: Het Liegend Konijn, 2023/1, blz. 70)  

Het kruis zorgt ervoor dat ik weet waar ik ben... dit ene vers  alleen al verdient het herkauwd te worden.  Onze relatie met de figuur van de gekruisigde als oriëntatie punt, als verankeringspunt, als nulpunt voor al onze verplaatsingen...