Voor een laatste keer laat ik je kennis maken met een van de sonnetten uit de dichtbundel In het vlees (uitg. Hollands Diep, 2020) van de jonge dichter Roelof ten Napel.
Wie de vorige berichten heeft gelezen weet dat deze jonge man een liefde-haat-verhouding heeft met de christelijke god. Het gedicht van vandaag is een liedje dat wellicht teruggaat op een of ander lied dat de jongen Roelof zal gezongen hebben tijdens gebedsvieringen in zijn protestantse gemeenschap. Ik vermoed dan ook wel enige ironie in dit vers, wat het ook wel ontroerend maakt.
In volgende berichten gaan we dan zien hoe in zijn derde dichtbundel het thema van het geloof en het gebed nog aan bod komt, maar dan weer op een heel andere manier.
Dus nu nog even dit sonnet.
SONNET LVII (liedje)
 |
| (icoon De Goede Herder ©Katholieke Charismatische Vernieuwing) |
de heere jezus
heeft mijn hart,
daarom ben ik nergens
bang, want
mijn jezus
heeft mijn hart
in zijn hand -
de heere jezus
hoedt mijn hart
in het hart
van de woestijn -
mijn jezus heeft mijn hart
daarom ben ik
nergens bang
(uit: In het vlees, blz. 137
Geen opmerkingen:
Een reactie posten