9 juni 2024

Over licht dat uitnodigt - Bernard Dewulf - 2 -

 De lichtmetafoor wordt veelzijdig ingezet door mensen. Christen gelovigen vertrekken vanuit het evangeliewoord 'Ik ben het licht der wereld' (Joh. 8,12) en vrijzinnigen en vrijmetselaars beroemen zich op de 'verlichte ideeën' die wortelen in de eeuw der Verlichting (18e eeuw). Wij, mensen, kunnen niet zonder licht. Licht reflecteert en schenkt kleur, licht is nodig voor menselijk leven. 
Het licht van de rede en het licht van het geloof... voor sommigen onverenigbaar maar voor vele wetenschappers best te verzoenen met elkaar. De grote professor en priester George Lemaître (1894-1966) kon geboeid zoeken om de geheimen van de kosmos en de sterren te ontrafelen zonder dat zijn geloof hem in de weg stond. Of meer recent de hoogleraar radioastronomie en astrodeeltjesfysica Heino Falcke (1966) die mee aan de basis lag van de eerste foto van een zwart gat (2019) en naast zijn werk geëngageerd is als predikant in een evangelische kerk in zijn woonplaats Frechen (D). 
De verwondering die aan de wieg staat van wetenschappelijk onderzoek naar licht klinkt ook door in onderstaand museumgedicht van Bernard Dewulf. Het 'onzichtbare' licht toont zich via een spectrum van kleuren en deze veelkleurigheid is volgens Petrus een geschenk van God (1 Petrus 4,10). 

(Koksijde OLVr. ter Duinen
eigen foto dec. 2023)
KLEUR

Wij schuilen in het licht.
Maar overal zijn we schitterend zichtbaar.
We begrijpen dat zelf niet,
wij zijn de kleuren maar.
Zonder ons was de wereld onzichtbaar.

(uit: Dewulf, Bernard, Licht dat naar ons tast. Verzamelde gedichten., uitg. Atlas Contact, Amsterdam/Antwerpen, blz. 215)

Die vierde regel 'we zijn de kleuren maar' doet mij denken aan dat vers uit het Lucasevangelie waar de dienaar geen dankbaarheid van zijn heer moet verwachten omdat hij gewoon zijn werk heeft gedaan als 'doodgewone dienaar' (Lc. 17, 10) of aan psalm 127 waar men kan lezen: als de heer het huis niet bouwt, bouwen vergeefs de knechten.  Over de veelkleurigheid schreef ik ook in het tijdschrift 'De Kovel' (nr. 55, november 2018).
Kleur geven aan de samenleving, al begrijpen we het zelf niet... dat is wat gelovige christenen doen als ze Christus een plaats geven in hun leven.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten