De in Wisconsin (VSA-1946) geboren dichter en sinoloog Lloyd Haft publiceerde in 2003 een dichtbundel "De psalmen" waarbij hij elke psalm wel op een eigen en vrije manier bewerkte.
De psalm 34 levert een intieme en broze herwerking op waarbij het menselijke onvermogen en de altijd latente angst mogen meeklinken.
Voor mij klinkt Haft hier als een hedendaagse 'anawim'.
Een gebed voor deze dagen naar Kerstmis toe.
NAAR PSALM 34
Ik wil u altijd loven,
altijd vieren,
altijd in mijn ziel uw feest.
Maar hoe uw eens verhoogde naam
hoog houden?
Hoe altijd?
Groot is mijn onvermogen u te zien:
groot als de vrees waarin mijn lichaam staat.
Legert u zich
bij wie u vrezen, in hun vrees?
Is vrezen vieren dat ik nog niet ken?
loven dat ik nog niet kan?
(uit: De Psalmen in de bewerking van Lloyd Haft, uitg. Querido, Amsterdam, 2003, blz.38)
Ook een ander gedicht vind ik passen in deze donkerste dagen die Kerstmis voorafgaan. Het zijn enkele strofen uit het tweede 'gezang' waarmee Christophe Vekeman zijn boek "Tot God" over het begin van zijn ontdekkingstocht in het christelijke-katholieke geloof opent.
II.
Nu zoeken wij zijn aangezicht nog
Nu tasten wij in het licht
Nu zien wij nog door een spiegel
Met ogen zo blind en zo dicht.
(...)
Nu is de tijd nog niet daar
Het is nog niet waar wat ze zeiden
We zijn zelfs lang nog niet klaar
Om ons straks, ooit voor te bereiden
(uit: Vekeman, Christophe, Tot God, Uitg. De Arbeiderspers, Amsterdam, 2024, blz. 15)
We zijn (lang) nog niet klaar om ons voor te bereiden op de ontmoeting met Jezus, maar we mogen erop vertrouwen dat hij bij zijn komst ons zal verwelkomen zoals we zijn, blinde tastende zoekers.
 |
| (Zwangere Maagd Maria - icoon door Teopa) |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten